باسمه تعالی؛ 
الف) اگر از قبیل کفارات که مخصوص فقراء است نباشد، اطعام به مؤمنین گرچه فقیر نباشند خوب است، و اللّه العالم.

ب) اگر وصیت کرده، به اندازۀ ثلث، وصیت نافذ است و خانوادۀ متوفّى خود را نباید به تنگنا بیندازد و از سهم صغار جایز نیست، و اللّه العالم.
ج) اطعامى که با شئون مسجد منافات ندارد مانعى ندارد، و اللّه العالم.
د) اگر میت قضاى واجب دارد، صرف در قضاى واجبات مقدم است؛ و اگر قضاى واجب ندارد، خیرات جاریه مانند بیمارستان و پل‌سازى که باقى مى‌ماند و اطعام و زیارات را انجام دهند، و اللّه العالم.

منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد دوم، قم: نشر سرور، 1385.